maandag 19 april 2010DrumSpirit staat bekend voor zijn uitdagend karakter. Dezer dagen is er immers geen gebrek aan dergelijke toestanden. Het percussion ensemble zit momenteel tot minstens maandag 26 april vast in Cleveland, OH, door de Vulkaanstoftoestanden in Europa. We vallen van de ene verrassing in de andere. Daarom hebben we beslist om deze blog levende te houden zodat ook het thuisfront kan meeleven in onze avonturen.
Toen we gisteren (zo 18 april) in de luchthaven van Cleveland aankwamen werd gauw duidelijk dat de situatie van het natuurfenomeen en het luchtverkeer heel ernstig was. Eerst drong de cancelling niet goed door, maar toen kwamen de massa's vragen naar boven en werd al heel gauw duidelijk dat we een tweede deel aan onze toer mochten knopen.
Omdat de eerste binnenlandse US-tussenvlucht naar Newark geen oplossing was wegens de ophoping van gestrande reizigers daar, besloten we om in Cleveland te blijven. Het Days Inn hotel nabij de luchthaven werd onze thuis voor de komende dagen. Misschien niet de goedkoopste oplossing, maar wellicht de meest voor de hand liggende in dergelijke situatie. Een busje van het motel bracht ons in 4 keer ter plaatse.
Door de woelige dag van afreizen, wachten en bemiddelen had de groep grote honger en werd gereserveerd bij een Chinees om aan een zacht prijsje DS te voederen. Het verhaal van de gestrande arme Belgen deed de ronde in het restaurant. Algauw pikte een gezin uit het nabije Medina in op de situatie. Zij hadden te doen met ons en nodigden ons uit op hun kleine ranch voor wat ontspanning en een cook-inn. Het overviel ons, maar 'waarom niet' dachten we. We hadden niks te verliezen, alle aanbiedingen waren welkom om de komende week in te vullen. Benieuwd!
Maandagmorgen. Zonnige morgen. Uitgeslapen van de voorbije vermoeiende dagen. Op het gemak een ontbijt meepikken van het motel en lekker nog wat chillen op de kamer. Om 13u00 kwam een typisch school-parochie-"Church"busje van Medina ons afhalen aan het motel om ons te brengen naar de ranch. De sfeer zat er meteen goed in: al zingende met enkele kampvuurliedjes reden we richting de familie Garofalo. De rit eindigde in een landelijke omgeving vol villa's in prachtige uitgestrekte tuinen.
Toen we aankwamen op de eindbestemming stond een televisiezender ons op te wachten. Huh? Is dat voor ons? Bleek dat de familie de hele regio had ingelicht van ons probleem en het verblijf in de regio. De lokale TVzender kwam van ons en de barmhartige familie een reportage draaien.
Onze eerste minuten op de prachtige uitgestrekt domein werden ingeleid door de ouders van de familie en tegelijk vastgelegd op tape. Iedereen van DrumSpirit kon volop genieten van sport en spel, vissen, eten en drank, internet, Wii, enz... Het huis van de Garofalo werd een open huis. Didier en Tijl werden even voor de camera gesleept voor een interview om een woordje te placeren bij onze situatie. Alsof het nog niet voldoende was, kwam in de namiddag een fotografe ook nog een foto nemen voor een artikel in de lokale krant.
Niemand kon hun gastvrijheid geloven. Dit kennen we niet in België klonk het telkens. Niettemin genoten we ervan.
In de vooravond keken we vol spanning naar de reportages die werden uitgezonden op de lokale ONN tv zender en op de nationale ABC channel 5. Alweer konden we onze ogen niet geloven dat we met DS op 2 Amerikaanse zenders te zien waren. De verrassingen bleven maar komen... wetende dat alles voortspruit uit toevalligheden.... man man man...
Aansluitend mochten we -na, jawel, een tafelgebed- aanschuiven aan een rijk gevulde dinnertafel dat familie en vrienden uit de buurt hadden klaargemaakt voor ons. Groenten, ovenschotels, lasagne, bbq en desserts à volonté, niet te overzien! Alweer ongelooflijk... even knijpen in de wangen... nee, het is geen droom!
Om de dag af te sluiten stelden wij ook nog eens het product "DrumSpirit" voor aan de hand van enkele showfilmpjes op het internet én konden we nog genieten van wat kampvuur en de kinderen die zelfgemaakte raketpijlen afschoten.
De terugtocht naar het motel gebeurde met tientallen opgebelde wagens die tevens ook gevuld werden met voedselrest, bijna genoeg om de volgende dag mee door te brengen... Op de kamer werd er nog druk nagepraat over de onvergetelijke dag en gastvrijheid!
Jezus allemachtig, wat gaan we nog allemaal meemaken...
11 opmerkingen:
Ik heb voor de zoveelste weer met mijn lippen aan de tekst gehangen!Dat doet toch heel veel deugd om dat te lezen!Ik hoop dat jullie toch nog een toffe week hebben,dat maak je denk ik geen 2 maal mee.Aan iedereen de groeten van het thuisfront!Bernd dikke knuffel van Femke,Maaike Mieke en natuurlijk nen hele dikken van mama en papa!
De Coentjes
Als ik het zo zie en lees, zullen jullie woensdag nog niet naar school kunnen, er is veel teveel te vertellen. Geniet ervan, zoiets maak je nooit meer mee.
Dirk
We komen zo juist van dslokaal en hebben een pracht van een finale gezien.
bdw, kan het zijn dat de rakel beter werkt in Amerika dan in belgie????
Groetjes van de fam. Durnez
Fijn dat we alles zo goed kunnen volgen via jullie blog. Toen we hoorden dat jullie verblijf noodgedwongen verlengd werd, moesten we toch ne keer slikken. Toen ik gisteren Bart aan de lijn kreeg, hoorde ik op de achtergrond uitbundig gezang. Ik moe zeggen dat deed wel deugd, een teken dat jullie toch het hoofdje niet laat hangen. Hou er de moed in !
hallo, ik hoor en zie dat het nog goed meevalt daar in amerika
we zijn naar het lokaal geweest
iedereen was gerustgesteld
alle nog een keer proficiat met de prestatie we hebben de finale nog eens bekeken
dikke knuffel
groetjes annie ghislain
Prachtig hé, die gastvrijheid van de Amerikanen, ook ondervonden hé Demphy. Fijn te zien wat voor een mooie en toffe groep jullie zijn !Wat jullie vorige week gepresteerd hebben was gewoon fantastisch en uniek, en dit wordt nu met 1 week verlengd wat hebben jullie toch geluk. Nog vele mooie belevenissen samen gewenst.
Vele groetjes vanuit Zwevegem aan iedereen.
dikke kus aan Demphy..., Jaron, Maarten en Jonathan......
Katelyne en Geert
Mochten jullie nog instrumenten beschikbaar hebben, organiseer nog een optreden langs de straat en zet jullie 'klakke', in geen tijd zal ze gevuld worden.
hallo,
seppe en sibert, ik probeer morgenochtend (voor jullie) rond 9u30 nog eens te bellen. Heb robbe vandaag kunnen bellen. Maar jullie heb ik niet kunnen bereiken. Hopelijk was het terug een leuke dag en was het plezant om te gaan zwemmen.
voor robbie,
ik moet de groetjes doen van poeh, hij slaapt nog steeds bij mij en pitou. Een ook de groeten van gans uw familie die ligt te wachten in uw bed.
groeten
mama en poeh
Wel de Ds thuisblijvers worden stillaan ook een hechte familie.Het was heel tof en spannend om toch nog eens samen alles te bekijken!We zijn allemaal ontzettend trots dat we elk van ons een zoon,dochter of partner daar hebben!Veel plezier nog !We zien zeeeeeeer uit naar HET WEERZIEN!!!grtz de COENTJES FAMILIE
Hello Axel, super tof mega bangelijk cool bere of hoe moet ik het anders beschrijven, kortom geen woorden voor , dit is TOP. Jullie hebben de rode loper verdiend , wij houden de baan vrij, aan jullie de weg te vinden naar meer , de wereld verwacht jullie en zeker wij. Bedankt Axel dat jij die meerwaarde geeft in mijn leven.LOVE YOU FOR EVER. DADDY
Door al die heisa rond de stofwolk zijn we vergeten jullie te feliciteren met die fantastische prestatie ! Al die weken van repeteren en dit is nu de kers op de taart. Proficiat !
Ook fijn te horen dat de mensen aldaar met jullie meeleven en jullie helpen.
Groetjes,
Een reactie posten